آوردن سگ به خانه نه تنها به آمادگی زیادی نیاز دارد، بلکه سوالات زیادی نیز به همراه دارد. این به ویژه برای افرادی که با آلرژی سروکار دارند صادق است. برای سال ها، افراد مبتلا به آلرژی به طور کامل از سگ ها دوری می کردند. با دانشی که اکنون در مورد نژادهای سگ، میزان دفع آنها و راه های مدیریت آلرژی داریم، افراد مبتلا به آلرژی بیشتری تصمیم می گیرند که زمان آن رسیده است که سگ خود را تهیه کنند.
یکی از نژادهای سگ که مقاومت در برابر آن سخت است، سگ کوهستانی برنز است. این سگ ها نه تنها زیبا هستند، بلکه عاشق فضای باز هستند، در سرما خوب عمل می کنند و همراهان وفاداری هستند. اما آیا سگ کوهستانی برن ضد حساسیت است؟پاسخ به این سوال خیر است، آنها نیستندبا این حال، این بدان معنا نیست که یک فرد مبتلا به آلرژی نمی تواند صاحب یکی از این سگ های کم ریزش شود. بیایید در مورد سگ کوهستانی برن، کتهای خوشطعم آنها و معنای ضد حساسیت در دنیای سگها بیشتر بدانیم.
با سگ کوهستانی برنس آشنا شوید
قبل از اینکه در مورد آلرژی و کلمه Hypoallergenic غوطه ور شویم، ابتدا در مورد سگ مورد نظر بیاموزیم. سگ کوهستانی برن بیش از 2000 سال پیش توسط رومیان به سوئیس آورده شد. این نژاد با تلاقی نژادهای ماستیف با نژادهای سگ نگهبان ایجاد شد. نام این نژاد از منطقه ای از سوییس که در آن زندگی می کردند، کانتون برن گرفته شده است. برنز یکی از چهار نژاد سگ در سوئیس است که به خاطر کت های سه رنگ خود شناخته شده است. با این حال آنچه برنی ها را از بقیه متمایز می کند، بلندی کت آنهاست.
در اصل، این سگ ها به عنوان سگ های کشاورزی معمولی استفاده می شدند. آنها به نگهداری گاوها در گله و محافظت از حیوانات دیگر کمک کردند. اندازه و قدرت آنها همچنین آنها را برای کشیدن گاری ها و حمل و نقل کالاهای کشاورزی مانند شیر زمانی که اسب گزینه ای نبود، ایده آل می کرد.همانطور که سایر نژادهای سگ به سوئیس راه یافتند، سگ کوهستانی برنز محبوبیت کمتری پیدا کرد. خوشبختانه این نژاد فراموش نشد. در سال 1907، اولین باشگاه تخصصی برای این نژاد ایجاد شد و به افزایش دوباره تعداد آنها کمک کرد. در سال 1926، این نژاد به ایالات متحده راه یافت، جایی که چند سال بعد در سال 1937 توسط باشگاه لانه های آمریکا به رسمیت شناخته شد.
حقیقت در مورد سگهای ضد حساسیت
همه ما شنیده ایم که برخی از نژادهای سگ را ضد حساسیت می نامند. متأسفانه، این به سادگی اینطور نیست. کلمه hypoallergenic برای توصیف حیوانی استفاده می شود که هیچ آلرژنی ندارد که ممکن است باعث واکنش شود. هیچ سگی کاملاً عاری از آلرژن نیست. این به این دلیل است که پروتئینی که اکثر افراد مبتلا به آلرژی سگ به آن واکنش نشان می دهند در بزاق، ادرار و شوره حیوانات خانگی یافت می شود. بسیاری از ما فوراً فکر می کنیم که ریزش مو مقصر آلرژی است، اما اینطور نیست. پروتئین موجود در بزاق و ادرار به خز حیوان خانگی شما می چسبد.هنگامی که سگ کت خود را می اندازد تا جایی برای کت تازه ایجاد کند، شوره در سراسر خانه پخش می شود و پروتئین با آن پخش می شود. این کار پروتئین را به فرش، لباس و سایر قسمت های خانه پخش می کند. حتی در هواست این همان چیزی است که باعث واکنش های آلرژیک می شود.
سگهای کم آلرژی زا، همانطور که برچسب زده شده اند، عاری از مواد حساسیت زا نیستند. چیزی که این نژادهای سگ را متمایز می کند کاهش سطح ریزش است. اگر یک نژاد سگ به دفعات یا به همان اندازه ریزش نداشته باشد، آلرژن های کمتری در هوا و اطراف خانه از موهای شل منتشر می شود. حتی سگهایی که کتهای بلندی دارند، مانند سگ کوهستانی برن، را میتوان ضد آلرژی نامید، زیرا به اندازه سایر نژادهای سگ دچار ریزش نمیشوند.
سگ کوهستانی برنیز و آلرژی
چرا مردم در مورد سگ های کوهستانی برنس می پرسند که ضد حساسیت هستند، به خصوص با این نژاد که خزهای بلندی دارند؟ این به لطف کیفیت ریزش کم و نگهداری کمتر آنهاست. سگهای کوهستانی برن به لطف منطقهای که از سوئیس آمدهاند، میتوانند خز خود را به خوبی حفظ کنند.اوضاع در سوئیس کمی سرد می شود. برای کمک به مقابله با این هوای سرد، سگ کوهستانی برنز تکامل یافت تا تا حد امکان پوشش ضخیم خود را حفظ کند. آنها فقط در صورت لزوم می ریزند تا بتوانند گرم و برشته بمانند.
برای مبتلایان به آلرژی، سگ کوهستانی برن یک انتخاب عالی است. آنها نه تنها کت خود را برای گرما نگه می دارند، بلکه نیازی به نگهداری زیادی ندارند. این بدان معناست که شما آنقدر نگران نخواهید بود که مسواک زدن باعث تشدید آلرژی شما شود. اما این بدان معنا نیست که برنی شما نباید آراسته باشد. آنها همچنان به حمام های معمول و مسواک زدن هفتگی نیاز دارند. وقتی این کارها را بر عهده می گیرید با هزاران موی گشاد سر و کار نخواهید داشت.
نکاتی برای کمک به صاحبان برنی مبتلا به آلرژی
بیایید نگاهی به چند نکته بیندازیم که به شما و برنی شما کمک می کند تا بدون شعله ور شدن آلرژی زیاد همزیستی کنید. این باید زندگی را برای شما آسان تر کند و البته برای سلامتی شما بهتر باشد.
آرامش را آسانتر کنید
بله، سگ کوهستانی برن شما باید مرتباً مرتب شود. با این حال، می توانید این کار را برای خودتان آسان تر کنید. یک برنامه نظافتی درست کنید که برای شما و حیوان خانگی شما مناسب باشد، سپس به آن پایبند باشید. همچنین، هنگام حمام کردن برنی، آنها را همزمان مسواک بزنید. وقتی شوره حیوانات خانگی خیس است، قدرت کمتری دارد. این به شما کمک می کند تا هنگام نزدیک شدن به زمان حمام از شعله ور شدن آن جلوگیری کنید.
سگ را از مبلمان خود دور نگه دارید
ممکن است انجام آن سخت باشد، اما دور نگه داشتن سگ کوهستانی برنیز از مبلمان و به خصوص تختخواب برای کنترل آلرژی شما بسیار مهم است. این کار تعامل شما با شوره و مواد حساسیت زا را کاهش می دهد. در صورت امکان، حتی ممکن است بخواهید اتاق خواب خود را یک منطقه عاری از سگ برای سلامتی خود نگه دارید.
فیلترهای هوای خود را عوض کنید
اگر مبتلا به آلرژی هستید، از قبل اهمیت تعویض منظم فیلترهای هوای خود را می دانید.وقتی سگی را وارد معادله می کنید، این روال باید افزایش یابد. هوای خانه را شفاف تر نگه می دارید. همچنین، استفاده از فیلترهای کاهنده آلرژی را برای از بین بردن شوره بیشتر حیوانات خانگی و مواد حساسیت زا در نظر بگیرید.
به طور مرتب تمیز کنید
جاروبرقی و تمیز کردن منظم می تواند زندگی با سگ را آسان تر کند. اگر این گزینه را دارید، کفپوش های چوبی بهتر از فرش هستند. متأسفانه فرش ها شوره و حساسیت حیوانات خانگی را بیشتر نگه می دارند. اگر در خانه خود فرش دارید، روزانه آنها را جاروبرقی بکشید و حتی مرتباً آنها را تمیز کنید تا آلرژن هایی که در معرض آنها هستید کاهش یابد.
با متخصص آلرژی خود صحبت کنید
قبل از انجام کاری که می تواند آلرژی شما را ناراحت کند، با متخصص سلامت خود صحبت کنید. آنها می دانند که میزان آلرژی شما چقدر است و آیا داشتن سگ حتی یک گزینه برای شماست. اگرچه ممکن است به شدت به یک حیوان خانگی بخواهید، بهتر است به توصیه های آنها در این مورد توجه کنید.
نظرات پایانی
مشخص است که سگ کوهستانی برنیز سگی باورنکردنی در اطراف است. اگرچه ممکن است واقعاً ضد حساسیت نباشند، اما اگر با آلرژی خود مشکل دارید اما می خواهید یک همراه سگ داشته باشید، آنها یک انتخاب عالی هستند. با تنظیم یک برنامه روتین برای خود و سگتان، می توانید به راحتی و بدون نگرانی از یکی از این سگ ها در خانه خود استقبال کنید. مثل همیشه، قبل از گرفتن این تصمیم مهم با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.