آیا قورباغه ها برای سگ ها سمی هستند؟ حقایق بررسی شده توسط دامپزشک

فهرست مطالب:

آیا قورباغه ها برای سگ ها سمی هستند؟ حقایق بررسی شده توسط دامپزشک
آیا قورباغه ها برای سگ ها سمی هستند؟ حقایق بررسی شده توسط دامپزشک
Anonim

کاوش در دنیای اطراف آنها بخشی از طبیعت سگ شماست، اما هم کنجکاوی و هم شکار می تواند سگ شما را به دوراهی هایی بکشاند، به خصوص در مورد حیات وحش. ما می دانیم که برخی از موجودات بزرگ و کوچک وجود دارند که می توانند برای توله های ما خطر ایجاد کنند. پس قورباغه ها چطور؟ آیا آنها برای سگ ها سمی هستند؟

اگر سگ شما با قورباغه دویده است، نترسید.اگرچه همه قورباغه ها ترشحات پوستی را به عنوان مکانیزم دفاعی در برابر شکارچیان تولید می کنند، اما بیشتر آنها خطر قابل توجهی برای سگ شما ندارند. در صورت لزوم، دامپزشک باید در صدر لیست کارهای شما باشد.برای کسب اطلاعات بیشتر به خواندن ادامه دهید.

مسمومیت قورباغه/وزغ در سگ

ممکن است بین قورباغه ها و وزغ ها سردرگمی وجود داشته باشد، بنابراین مهم است که بدانید وزغ ها زیر طبقه بندی قورباغه ها هستند به این معنی که همه وزغ ها قورباغه هستند، اما همه قورباغه ها وزغ نیستند. سم یک مکانیسم دفاعی شیمیایی رایج در طبیعت است و بیشتر دوزیستان از جمله قورباغه ها برای محافظت از خود در برابر شکارچیان ترشحات شیمیایی مختلفی از پوست تولید می کنند.1

سموم تولید شده توسط غدد پوست قورباغه بسته به گونه متفاوت است. وقتی صحبت از مسمومیت به میان می‌آید، بیشتر گونه‌ها فقط کمی سمی هستند، با این حال، دو گونه وزغ در ایالات متحده وجود دارد که می‌تواند باعث مسمومیت شدید شود و به طور بالقوه تهدیدی برای زندگی شما باشد.\

تصویر
تصویر

سمی ترین گونه وزغ در ایالات متحده

وزغ ها در تمام مراحل زندگی سمی هستند.خبر خوب این است که خطرناک ترین گونه وزغ محدوده بسیار محدودی در ایالات متحده دارد. با این حال، اگر در محدوده بومی هر یک از گونه‌های وزغ زیر هستید و سگ شما با یکی از این گونه‌ها برخورد کرده است، باید فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید.

هر دو وزغ زیر فوق‌العاده سمی هستند و این یک اورژانس پزشکی محسوب می‌شود و درمان فوری لازم است.

وزغ عصایی (Rhinella marina)

همچنین به عنوان وزغ غول پیکر نئوتروپیک یا وزغ دریایی شناخته می شود، وزغ نیشکر بومی آمریکای جنوبی است و از آمریکای مرکزی و تا جنوب تگزاس امتداد دارد. آنها همچنین به مناطق دیگری از جمله فلوریدا، هاوایی، جزایر کارائیب، گوام، فیلیپین، پاپوآ گینه نو و استرالیا معرفی شده اند.

این وزغ های زمینی در علفزارها و جنگل های باز زندگی می کنند و طول آن به ۶ تا ۹ اینچ می رسد. آنها ترشح پوستی بسیار سمی به نام بوفوتوکسین تولید می کنند.اگر بخواهند وزغ را گاز بگیرند یا بخورند، این سم می تواند باعث بیماری شدید و مرگ هم برای حیات وحش بومی و هم برای حیوانات خانگی اهلی شود. آنها همچنین برای انسان سمی هستند و می توانند پوست و چشم کسانی را که سعی در دست زدن به آنها دارند بسوزانند.

تصویر
تصویر

وزغ رودخانه ای کلرادو (Incilius alvarius)

همچنین به عنوان وزغ صحرای سونوران شناخته می شود، وزغ رودخانه کلرادو بومی جنوب غربی ایالات متحده و شمال مکزیک است. اگرچه محدوده آنها در ایالات متحده بسیار محدود است، اما آنهایی که از آریزونا مرکزی تا جنوب غربی نیومکزیکو زندگی می کنند، باید مراقب این گونه باشند.

مانند وزغ عصایی، آنها یکی از بزرگترین گونه های وزغ در آمریکای شمالی هستند که به 7 اینچ یا بیشتر می رسد. آنها در علفزارها، زمین های پست بیابانی خشک و دره های کوهستانی در محدوده بومی خود زندگی می کنند. آنها ترشحات پوستی بسیار سمی تولید می کنند که هم برای انسان و هم برای حیواناتی که در تماس هستند سمی است.این سموم دارای خواص روانگردان نیز هستند و می توانند باعث بیماری شدید و مرگ در سگ شوند.

تصویر
تصویر

علت مسمومیت با وزغ چیست؟

همانطور که گفته شد وزغ ها از طریق غدد روی پوست خود مواد سمی ترشح می کنند. زمانی که حیوان احساس خطر کند، این مواد به مقدار بیشتری ترشح خواهند شد. هنگامی که وزغ یا لیسیده می شود یا خورده می شود، این سموم از طریق غشاهای مخاطی یا هر زخم باز جذب می شوند و در نتیجه مسمومیت ایجاد می شود. اگر سگ شما آب حاوی تخم مرغ یا حتی کاسه ای که وزغ در آن بوده است بنوشد، مسمومیت نیز ممکن است رخ دهد.

علائم مسمومیت با وزغ

اگر در منطقه ای با این وزغ های سمی زندگی می کنید یا در حال بازدید از آن هستید و سگ شما با یکی از آنها تماس پیدا کرده است، باید فوراً با دامپزشک خود یا کلینیک دامپزشکی اورژانسی در نزدیکی خود تماس بگیرید. مداخله زودهنگام از طرف مالک بسیار مهم است و می تواند بین زندگی و مرگ تفاوت ایجاد کند.

این شامل حذف هر چه بیشتر سم از دهان و پوست سگ شما با شستشوی آن با آب سرد در حین جستجوی مراقبت سریع دامپزشکی است.

علائم بالینی اغلب به سرعت ایجاد می شوند و عبارتند از:

  • آب دهان بیش از حد
  • آواز
  • استفراغ
  • اسهال
  • کف در دهان
  • مخاط قرمز
  • پنجه زدن در دهان
  • افزایش ضربان قلب
  • ریتم غیر طبیعی قلب
  • سرگیجه
  • از دست دادن هماهنگی
  • لرزش
  • تشنج
  • فروپاشی

درمان و پیش آگهی

از آنجایی که قرار گرفتن در معرض وزغ با بوفوتوکسین یک اورژانس پزشکی است، صاحبان آن باید فوراً به دنبال مراقبت باشند. شستشوی سم از دهان یا پوست با مقدار زیادی آب باید بلافاصله در حالی که سگ خود را به کلینیک دامپزشکی می‌برید، انجام دهید.

درمان شامل مراقبت های حمایتی مانند: است

  • مایع درمانی داخل وریدی (IV)– برای اصلاح کم آبی و عدم تعادل الکترولیت.
  • تنظیم دما –برای حفظ دمای طبیعی بدن.
  • داروی ضد تشنج – برای کنترل تشنج در صورت لزوم.
  • درمان ضد آریتمی – برای کنترل هر گونه آریتمی قلبی رخ می دهد.
  • ضد استفراغ – برای کنترل استفراغ در صورت نیاز.

پیش‌آگهی مسمومیت با وزغ بستگی به شدت و سرعت درمان دارد. سگ هایی که فقط تحریکات خفیف و موضعی دارند، اغلب پیش آگهی خوبی دارند. از سوی دیگر، سگ‌هایی که علائم بالینی شدیدتری مانند تشنج یا آریتمی قلبی دارند، پیش‌آگهی ضعیف‌تری دارند.

با درمان سریع و زودهنگام برخی از سگ‌های مسمومیت با وزغ می‌توانند بهبودی کامل پیدا کنند، اما در مواردی که سگ‌ها در معرض وزغ عصایی یا وزغ رودخانه کلرادو قرار گرفته‌اند و درمان یا به تعویق افتاده یا اجتناب می‌شود، میزان مرگ و میر بسیار بالاست..

تصویر
تصویر

۶ نکته برای ایمن نگه داشتن سگ از مسمومیت وزغ

1. هرگز در تماس با دامپزشک خود تردید نکنید

هر زمان که در مورد سلامت سگ خود نگرانی دارید، باید با دامپزشک خود تماس بگیرید. وقتی صحبت از حیات وحش محلی به میان می آید، دامپزشک شما به خوبی از خطرات احتمالی که در منطقه شما وجود دارد آگاه است و می تواند بهترین راهنمایی ها را به شما ارائه دهد. اگر دامپزشک شما خدمات پس از ساعت کاری ارائه نمی دهد، اطلاعات تماس را برای یک کلینیک اورژانس محلی که 24 ساعت شبانه روز کار می کند در دسترس قرار دهید.

2. در بیرون از منزل بر سگ خود نظارت کنید

مراقبت از سگ خود، به ویژه در مناطقی که زیستگاه های شناخته شده برای حیات وحش سمی یا سمی هستند، مهم است. مگر اینکه در یک منطقه محصور شده ایمن هستید، سگ خود را در بند نگه دارید تا کنترل بیشتری بر اینکه کجا می رود و چه چیزی را کاوش می کند داشته باشید. اگر سگ شما از بند خارج است، مراقب او باشید و حواستان به چیزی باشد که وارد آن می شود.

3. کاسه های آب و غذا را در داخل نگه دارید

وزغ ها جذب آب می شوند و همچنین تخم های خود را در آن می گذارند. سگ شما در صورت نوشیدن آب حاوی تخم مرغ یا حتی از کاسه آبی که وزغ سمی در آن بوده است در معرض خطر مسمومیت قرار دارد. بهترین راه برای جلوگیری از این اتفاق اگر زندگی می کنید یا در حال حاضر در منطقه ای هستید که وزغ عصایی در آن وجود دارد. یا وزغ رودخانه کلرادو بومی است، تمام کاسه های آب و غذا را در داخل خانه نگه می دارد و در بیرون از خانه بر آب آشامیدنی نظارت می کند.

تصویر
تصویر

4. سگ خود را در شب یا بعد از باران به داخل خانه بیاورید

وزغ ها در شب و بلافاصله پس از باران بیشتر فعال هستند. اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که گونه‌های وزغ‌های خطرناک‌تری دارند، مطمئن شوید که سگ خود را هنگام شب یا بعد از باران به داخل بیاورید تا مطمئن شوید که در طول فعالیت‌ترین زمان وزغ‌هایش به سلامت داخل آن می‌روند.

5. حیاط خود را تمیز نگه دارید

وزغ ها اغلب در طول روز زیر آوار، بوته ها و اشیاء مختلف پنهان می شوند تا از تابش مستقیم نور خورشید جلوگیری کنند.اگر حیاط شما پر از مکان های مخفی شده است، به احتمال زیاد وزغ هایی در جایی پنهان شده اند. در مناطقی که بومی وزغ های بسیار سمی هستند، مطمئن شوید که حیاط شما از هر گونه مخفیگاه احتمالی تمیز است یا حتماً آنها را مرتباً بررسی کنید تا از برخورد ناخوشایند جلوگیری کنید.

6. یک مانع را در نظر بگیرید

در مناطقی که مقادیر زیادی وزغ خطرناک وجود دارد، ممکن است برای جلوگیری از ورود آن‌ها به قسمت‌های خاصی از حیاط خود، به ویژه مناطقی که حیوانات خانگی شما در آنجا رفت و آمد می‌کنند، موانع مشبکی در نظر بگیرید. باید ارتفاع مناسبی داشته باشد تا از بالارفتن حصار جلوگیری شود.

تصویر
تصویر

نتیجه گیری

قورباغه ها برای محافظت از خود در برابر شکارچیان ماده سمی از پوست خود ترشح می کنند. خوشبختانه اکثر قورباغه ها و وزغ ها در ایالات متحده فقط علائم بالینی خفیفی ایجاد می کنند. با این حال، اگر در منطقه‌ای هستید که وزغ عصایی یا وزغ رودخانه کلرادو در آن زندگی می‌کنند، این دو گونه برای سگ‌ها بسیار خطرناک هستند و تماس با هر کدام یک اورژانس پزشکی است.اگر در مورد چیزی که سگ شما با آن در تماس بوده است یا هر گونه علائم غیرعادی را تجربه می کند، همیشه با دامپزشک خود تماس بگیرید.

توصیه شده: