کاکوتی آبی - اطلاعات نژاد پرنده، تصاویر، رفتار & مراقبت

فهرست مطالب:

کاکوتی آبی - اطلاعات نژاد پرنده، تصاویر، رفتار & مراقبت
کاکوتی آبی - اطلاعات نژاد پرنده، تصاویر، رفتار & مراقبت
Anonim

کوکاتیل ها از محبوب ترین پرندگان خانگی در جهان هستند و فهمیدن دلیل آن کار سختی نیست. آنها اجتماعی، محبت آمیز و احمق مرزی هستند. آنها سوت زنی های با استعدادی نیز هستند. و کاکائوهای نر به سرنا دادن به افراد مورد علاقه، جفت و حتی بازتاب خود شهرت دارند.

این پرندگان پرمشغله هستند و در قفس یا اتاقشان بازی می کنند و پرواز می کنند در حالی که وقت می گذارند روی شانه شما نشسته و به شما یادآوری کنند که چقدر شما را دوست دارند.

کوکتل‌های آبی به سادگی کوکتی‌هایی هستند که رنگ آبی دارند. با این حال، آنها نادر هستند، زیرا اکثریت قریب به اتفاق کوکتل ها خاکستری هستند - رنگ آبی ناشی از یک جهش ژنی است.

کوکاتیل ها پرندگانی هستند که به راحتی قابل نگهداری هستند و تقریباً برای هر کسی ایده آل هستند. با این حال، برای اینکه کاکائو آبی خود را با زندگی طولانی و سالم به ارمغان بیاورید، باید چند نکته را بدانید.

نمای کلی گونه

اسامی رایج: کوکتی آبی
نام علمی: Nymphicus hollandicus
بزرگسال سایز: طول 12-13 اینچ
امید به زندگی: 15-25 سال

منشا و تاریخ

تصویر
تصویر

کوکاتیل‌های آبی بومی استرالیای شمالی، از جمله Outback هستند، زیرا آنها زندگی در مناطق خشک را ترجیح می‌دهند.بسیاری بر این باورند که زندگی در چنین محیط‌های باز دلیل صدای بسیار آرام‌تر آنها در مقایسه با طوطی‌هایی است که از جنگل‌های انبوه بارانی سرچشمه می‌گیرند.

کوکاتیل‌های وحشی در زیستگاه بومی خود معمولاً روی زمین به دنبال غذا هستند. علاوه بر این، آنها به راحتی تولید مثل می کنند، به همین دلیل است که آنها به راحتی در دسترس هستند، زیرا آنها این عادت را حتی در اسارت حفظ می کنند.

افرادی که زیستگاه خود را به اشتراک می گذارند از آنها به عنوان Weiros یا Quarrions یاد می کنند. این پرنده کوچکترین عضو خانواده کاکادوها است و اولین بار در اواخر دهه 1700 کشف شد. با این حال، تا دهه 1900 بود که کاکاتیل به یک حیوان خانگی محبوب تبدیل شد.

اما در حال حاضر دولت استرالیا صید و صادرات کوکتل را ممنوع کرده است.

مزاج

یکی از مهمترین ویژگی های کاکائوهای آبی، شخصیت فوق العاده آنهاست. درست است؛ کاکاتیل ها از شیرین ترین کاکادوهای خانگی هستند که تا به حال با آنها برخورد کرده اید. آنها ملایم، دوستانه و پذیرای نوازش هستند.

با این حال، حتی اگر کاکوتی آبی کمی از نوازش کردنش بدش نمی آید، وقتی شروع به در آغوش گرفتن آن می کنید ممکن است مضطرب شود. کاکائوها که پرندگان ترسناکی هستند دوست دارند بدانند در صورت نیاز راه فراری دارند. بنابراین، در مقابل میل خود برای در آغوش گرفتن مقاومت کنید و آنها را به آرامی نگه دارید.

خوشبختانه، همیشه می توانید حال و هوای یک کاکل آبی را از موقعیت پرهای روی تاج آن تشخیص دهید. اگر صاف بایستند به این معنی است که پرنده کنجکاو یا هیجان زده است. اگر روی سرش دراز کشیده باشند به این معنی است که پرنده ترسیده یا تحت استرس است. اگر پرنده خش خش می کند، مطمئن باشید که اینطور است.

در چنین مواردی، سعی کنید هر چیزی را که حیوان خانگی شما ممکن است به عنوان یک تهدید تصور کند را حذف کنید. شل شدن پرهای تاج، علاوه بر پرهای گونه، اغلب نشان دهنده یک کاکائو آرام است.

همچنین بین کاکائوهای نر و ماده تفاوت خلق و خوی وجود دارد که نرها صدای بیشتری دارند. کوکتل‌های ماده معمولاً ساکت هستند و فقط در مواقعی که نیاز داشته باشند ارتباط برقرار می‌کنند، مثلاً هنگام درخواست غذا یا غذا.

با این وجود، همه کاکائوها به میزان قابل توجهی از تعامل اجتماعی برای رسیدن به رضایت نیاز دارند. به همین دلیل است که به شما توصیه می شود این پرندگان را به صورت جفت بپذیرید. اگر به ندرت در خانه هستید، پرنده تنها را قبول نکنید، زیرا به دلیل عدم همراهی ممکن است دچار استرس شود.

طرفداران

  • کوچکتر از طوطی‌ها بنابراین قابل کنترل‌تر است
  • مهربان و پذیرای تمرین
  • ایده آل برای افرادی که طوطی ساکت تری را ترجیح می دهند

معایب

به تنهایی خوب کار نکن

گفتار و آواز

تصویر
تصویر

آموزش معنای انواع صداهایی که کاکل آبی تولید می کند به شما این امکان را می دهد که بدانید پرنده شما چه زمانی خوشحال است، استرس دارد یا مریض است.

کوکتل ها عاشق سوت زدن هستند. آنها این کار را زمانی انجام می دهند که خوشحال هستند یا زمانی که به دنبال جذب شما یا همسرشان هستند. بنابراین، اگر پرنده شما مدام سوت بزند، نشانه خوبی است. سوت زدن روش مورد علاقه کاکاتیل آبی برای آواز خواندن است.

با این حال، این پرندگان نیز جیغ، جیک و هیس می‌زنند و هر آوازی معنایی دارد. کاکائوهای آبی وقتی تحت فشار هستند جیغ می زنند. بنابراین جیغ زدن نشانه خوبی نیست و باید به محض انجام این کار بررسی کنید که چه چیزی باعث استرس پرنده شده است.

از طرف دیگر چهچه زدن به این معنی است که کوکتل شما راضی و شاد است. آنها اغلب زمانی که احساس اجتماعی می کنند این کار را انجام می دهند. متوجه خواهید شد که بیشتر اوقات کاکائو شما زمانی است که برای مدتی دور بوده اید و می خواهید مدتی را با آنها بگذرانید.

کاکل ها وقتی حالت تدافعی می گیرند هیس می کنند، به این معنی که قصد دارند پرنده، حیوان خانگی یا شخص دیگری را بترسانند. خش خش معمولا با گاز گرفتن همراه است. بنابراین، وقتی کاکل آبی شما این صدا را می دهد، مراقب باشید.

همانطور که گفته شد، کاکوتی های نر بیشتر از ماده ها خوش صدا هستند. علاوه بر این، آنها همچنین در تقلید سوت و گفتار بهتر هستند. با این وجود، هر دو می توانند صداهای مختلف را در خانه شما تقلید کنند، از جمله تلفن و ساعت زنگ دار.

این پرندگان اما به صدای طوطی های دیگر نیستند.

رنگ‌ها و نشانه‌های کاکلی آبی

کوکاتیل ها امروزه به طور خاص برای ایجاد طیف وسیع تری از رنگ ها پرورش داده می شوند. در طبیعت، این پرندگان معمولاً فقط خاکستری یا نقره ای هستند. با این وجود، به لطف ژنتیک و مقدار ملانین یا لیپوکروم‌هایی که پرنده دارد، جهش‌های رنگی هر از گاهی رخ می‌دهد.

مقادیر بالای ملانین معمولاً باعث ایجاد رنگ هایی مانند آبی و قهوه ای می شود. از طرف دیگر مقدار بیشتر لیپوکروم باعث ایجاد رنگ هایی مانند قرمز و زرد می شود.

بنابراین یک کاکائو آبی دارای مقادیر بالایی ملانین است که باعث جهش رنگ شده است. توجه به این نکته ضروری است که رنگ کاکوتی روی مزاج، هوش و سلامت آن تاثیری ندارد.

اگر در مورد جهش‌های رنگی و انواع کوکتل‌ها کنجکاو هستید، نمی‌توانیم کتابراهنمای نهایی کاکوتی را پیشنهاد کنیم کافی است!

تصویر
تصویر

این کتاب زیبا (موجود در آمازون) دارای راهنمای دقیق و مصور برای جهش‌های رنگ کاکوتی، به علاوه نکات مفید در مورد نگهداری، تغذیه، پرورش، و به طور کلی مراقبت عالی از پرندگان است.

مراقبت از کاکوتی آبی

در حالی که گفته می شود طول عمر یک کاکل آبی بین 15 تا 25 سال است، اما شناخته شده است که این پرندگان تا 30 سال عمر می کنند. با این حال، برای اینکه کاکائو شما تا این حد عمر کند، باید مراقبت مناسبی از آن داشته باشید.

خوشبختانه نگهداری از این پرندگان چندان سخت نیست. برای شروع، مطمئن شوید که حیوان خانگی شما شرکت دارد. این می تواند یا خودتان باشد یا کاکائو دیگری. همانطور که گفته شد، این پرندگان به عنوان موجودات اجتماعی، زمانی که تنها هستند رنج می برند. بنابراین، اگر آنها را به صورت جفت دریافت نکردید، آماده باشید که هر روز زمان قابل توجهی را صرف تعامل با آنها کنید.

بعد، مطمئن شوید که یک قفس بزرگ دارید تا به پرنده خود فضای کافی برای بازی اجازه دهید، زیرا آنها فوق العاده فعال هستند. یک قفس ایده آل برای کاکائو باید دارای یک پایه مربع باشد که هر ضلع آن حداقل 20 اینچ باشد در حالی که ارتفاع آن حداقل 26 اینچ باشد. اگر قفس دارای درب جلویی بزرگ باشد، بهتر است. این به این دلیل است که به پرنده اجازه می دهد راحت تر وارد قفس شود.

همانطور که گفته شد، کاکائوهای وحشی برای غذا از زمین علوفه می گیرند. کاکائوهای حیوان خانگی این عادت را حفظ می کنند و هر زمان که فرصت پیدا کنند، ته قفس را جستجو می کنند. بنابراین، در نظر بگیرید که کف قفس را با خاک اره بپوشانید و ارزن یا خوراکی های خرد شده را برای حیوان خانگی خود بپاشید.

کوکتل های آبی می توانند نامرتب باشند. وقتی گرد و غبار پودری روی آنها پیدا می کنید، می دانید کثیف هستند. برای تمیز نگه داشتن آنها حداقل هفته ای یکبار آنها را اسپری یا حمام کنید. حتما از قفس آنها نیز مراقبت کنید و حداقل هفته ای دو بار آن را تمیز کنید. برای آسان‌تر کردن کارتان، قفسی با کفی قابل جابجایی در نظر بگیرید.

همچنین باید سالی دوبار ناخن و بالهای آنها را کوتاه کنید. اگر متخصص نیستید، توصیه می کنیم این کار را به دامپزشک پرندگان محول کنید، زیرا آنها این کار را به درستی انجام خواهند داد.

تصویر
تصویر

مشکلات رایج سلامت

کوکاتیل‌های آبی پرندگان بسیار قوی هستند، به همین دلیل است که عمر طولانی دارند. با این حال، آنها می توانند در حین اسارت مستعد ابتلا به برخی اختلالات بهداشتی باشند که از جمله مهم ترین آنها کمبود تغذیه است.

این نتیجه از رژیمی است که عمدتاً از دانه ها تشکیل شده است. با این حال، آنها به مواد معدنی و ویتامین های موجود در سبزیجات و میوه ها و همچنین گلوله ها برای یک رژیم متعادل نیاز دارند.

این پرندگان نیز مستعد ابتلا به بیماری کبد چرب هستند. معمولاً به دلیل مصرف رژیم غذایی غنی از کربوهیدرات در حالی که ورزش کافی ندارید ایجاد می شود.

مانند سایر پرندگان، کاکائو نیز مستعد ابتلا به بیماری‌های تنفسی است. بنابراین، در صورتی که پرنده علائم تنفسی مانند سرفه، عطسه و خس خس سینه را نشان دهد، حتما به دامپزشک خود اطلاع دهید.

سایر پرچم‌های قرمز که باید به آنها توجه کنید عبارتند از:

  • از دست دادن اشتها
  • چشمهای متورم
  • ترشحات بینی
  • ترجیع دادن یک پا بر پای دیگر
  • نشستن ته قفس
  • منقار متورم
  • پرهای کنده، پف کرده یا کثیف

همه موارد فوق از علائم پرنده بیمار است. بنابراین به محض مشاهده آنها اقدام کنید.

رژیم و تغذیه

تصویر
تصویر

همانطور که گفته شد، تنوع در تهیه یک کوکتل آبی با یک رژیم غذایی متعادل کلیدی است. بنابراین، دانه ها نباید به پایان برسند، همه به دلیل محتوای چربی بالای آنها است. در واقع، آنها نباید بیش از 30 درصد از رژیم غذایی کوکاتیل را تشکیل دهند.

تغذیه آنها را با گلوله در نظر بگیرید، زیرا حاوی تمام مواد مغذی مورد نیاز پرنده است. برای اطمینان از تنوع، هر روز صبح به پرنده خود مخلوطی از دانه ها و گلوله ها را علاوه بر میوه ها و سبزیجات تازه بدهید.

همچنین ببینید:آیا کاکوتی ها می توانند دانه کدو تنبل بخورند؟ همه آنچه باید بدانید

ورزش

کوکتل های آبی برای داشتن زندگی طولانی و شاد نیاز به تحریکات ذهنی و جسمی زیادی دارند. بنابراین، اطمینان حاصل کنید که پرنده در قفس خود فضای کافی برای حرکت و همچنین اتاقی برای پرواز دارد. با این حال، مطمئن شوید که اتاق دارای اشیایی نیست که می تواند به پرنده آسیب برساند، مانند پنکه. علاوه بر این، برای جلوگیری از فرار پرنده، تمام پنجره ها را ببندید.

از کجا یک کاکوتی آبی بخریم یا بخریم

می توانید یک کوکتل آبی را از فروشگاه حیوانات خانگی یا پرورش دهندگان پرندگان تهیه کنید. این پرندگان معمولاً بین 100 تا 300 دلار قیمت دارند. با توجه به علائم بیماری قبل از خرید از سالم بودن پرنده مطمئن شوید.

در حالت ایده آل، پرنده علاوه بر فعال بودن و هوشیاری، باید رنگ آبی روشن نیز داشته باشد. از کوکتل‌های غیرفعال خودداری کنید، زیرا احتمالاً بیمار هستند.

همچنین می توانید یک کاکاتیل آبی بالغ را از یک مرکز امداد و نجات در نظر بگیرید. اما به دلیل کمیاب بودن این پرندگان، بعید است که کاکائوهای آبی را در آنجا پیدا کنید.

نتیجه گیری

کوکتل های آبی حیوانات خانگی فوق العاده ای می سازند. آنها توجه، محبت آمیز و جذاب هستند. به محض اینکه آنها را به دست آورید، هر فرصتی را که به دست بیاورند به شما سرنا می دهند. علاوه بر این، مراقبت از آنها آسان است و آنها را برای مبتدیان ایده آل می کند. بهترین قسمت؟ آنها می توانند بیش از 25 سال زندگی کنند، به این معنی که شما اساساً یک همراه مادام العمر خواهید داشت.

توصیه شده: