نژاد سگ کوهستانی برن: اطلاعات، خلق و خوی & صفات

فهرست مطالب:

نژاد سگ کوهستانی برن: اطلاعات، خلق و خوی & صفات
نژاد سگ کوهستانی برن: اطلاعات، خلق و خوی & صفات
Anonim

اگر سگ‌های بزرگ و احمقی را دوست دارید که بیشتر احتمال دارد شما را در لختی غرق کنند تا اینکه بمیرند، سگ کوهستانی برنیز می‌تواند بهترین سگ برای شما باشد. این توله سگ های غول پیکر عاشق کامل هستند و نمی دانند که آنها در واقع توله های غول پیکر هستند، پس لطفاً یک نقطه روی دامن خود را برای آنها پاک کنید.

نمای کلی نژاد

قد

22 – 29 اینچ

وزن

70 – 125 پوند

طول عمر

6 – 8 سال

رنگ

سه رنگ (سیاه، زنگ زده و سفید)

مناسب

عاشقان سگ های بزرگ، کسانی که به دنبال یک همراه ترسناک و در عین حال مهربان هستند

مزاج

آسان، مهربان، حساس، فداکار، محتاط، وابسته به هم

داشتن برنر همه اش آفتاب و رنگین کمان نیست. آنها یکی از کوتاه ترین طول عمر سگ ها را دارند و مستعد ابتلا به بیماری ها و مصائب زیادی هستند.

اگر قصد دارید یکی از این نوزادان بزرگ را به بسته خود اضافه کنید، این راهنما همه چیزهایی را که باید در مورد این سگ های شگفت انگیز بدانید را پر خواهد کرد.

ویژگی های سگ کوهستانی برنز

انرژی: + سگ های پرانرژی برای شاد و سالم ماندن به تحریکات ذهنی و فیزیکی زیادی نیاز دارند، در حالی که سگ های کم انرژی به حداقل فعالیت بدنی نیاز دارند. هنگام انتخاب سگ مهم است که مطمئن شوید سطح انرژی آنها با سبک زندگی شما مطابقت دارد یا برعکس. آموزش پذیری: + سگ های آسان برای آموزش مهارت بیشتری در یادگیری سریع دستورات و اقدامات با حداقل آموزش دارند.سگ هایی که تربیت آنها سخت تر است به صبر و تمرین بیشتری نیاز دارند. سلامت: + برخی از نژادهای سگ مستعد مشکلات ژنتیکی خاص هستند و برخی بیشتر از سایرین. این بدان معنا نیست که هر سگی این مشکلات را خواهد داشت، اما خطر افزایش یافته است، بنابراین مهم است که هر گونه نیاز اضافی را که ممکن است نیاز داشته باشند درک کرده و برای آن آماده کنید. طول عمر: + برخی از نژادها به دلیل جثه یا مسائل ژنتیکی احتمالی نژادشان، طول عمر کمتری نسبت به بقیه دارند. ورزش، تغذیه و بهداشت مناسب نیز نقش مهمی در طول عمر حیوان خانگی شما دارد. جامعه پذیری: + برخی از نژادهای سگ نسبت به سایرین اجتماعی تر هستند، هم نسبت به انسان و هم برای سگ های دیگر. سگ‌های اجتماعی‌تر تمایل دارند برای حیوانات خانگی و خراش‌ها به سراغ غریبه‌ها بروند، در حالی که سگ‌های اجتماعی کمتر از خود دوری می‌کنند و محتاط‌تر هستند، حتی بالقوه تهاجمی. مهم نیست که چه نژادی باشد، مهم است که سگ خود را اجتماعی کنید و او را در موقعیت های مختلف قرار دهید.

توله سگ کوهستانی برنز

تصویر
تصویر

اگر چیزی وجود دارد که به طور بالقوه می تواند کسی را از داشتن سگ منصرف کند، این آگاهی است که روزی باید خداحافظی کنید. هرگز آسان نیست و همیشه خیلی زود می آید. متأسفانه، با سگ‌های کوهستانی برنز، پایان خیلی زودتر از سایر نژادها به پایان می‌رسد. آنها به طور متوسط تنها 6 تا 8 سال عمر می کنند و غیر معمول نیست که در سن 4 سالگی از دنیا بروند.

مشکل این است که نسل‌های همخونی، این سگ‌ها را به شدت مستعد ابتلا به سرطان، که قاتل اصلی این نژاد است، قرار داده است. آنها به ویژه مستعد ابتلا به یک نوع خاص از سرطان تهاجمی به نام سارکوم هیستیوسیتیک هستند که در سگ‌هایی با شرایط مفصلی شایع‌تر است و این سگ‌ها نیز مستعد دیسپلازی مفصل ران هستند.

هیچکدام از اینها به این معنی نیست که شما نباید یک سگ کوهستانی برنیز را به فرزندی قبول کنید - البته بسیار دور از آن. آنها به دلایلی محبوب هستند، زیرا بزرگ، شایان ستایش و فوق العاده دوست داشتنی هستند. با این حال این فقط رها کردن آنها را سخت تر می کند.

خلق و هوش سگ کوهستانی برن

برنرها سگ های بسیار شیرینی هستند و در واقع می توانند کاملاً به هم وابسته باشند. علیرغم جثه بزرگشان، آنها به ندرت مستعد پرخاشگری هستند و در عوض ترجیح می دهند تا حد امکان با انسان هایشان بغل شوند.

این بدان معنا نیست که آنها نمی توانند سگ های نگهبان عالی بسازند. اگر جسمانی تحمیلی آنها شرارت کاران را به فکر فرو نبرد، این سگ ها کاملاً می توانند در صورت تهدید خانه یا خانواده آنها وحشی شوند.

با این حال، هرگز نباید کورکورانه اعتماد کنید که سگ شما شیرین و اجتماعی خواهد شد، و اگر قبل از اینکه به سراغ شما بیایند در مورد زندگی او نگرانی داشته باشید، این دو برابر می شود. آموزش و اجتماعی شدن، به ویژه برای سگ های بزرگی مانند اینها ضروری است.

برنرها نیز مانند بسیاری از سگ هایی که برای انجام کارهای مهم طراحی شده اند بسیار باهوش هستند و آموزش آنها آسان است. با این حال، آنها همچنین تمایل دارند به آرامی بالغ شوند و چندین سال "شبیه توله سگ" بمانند.این می تواند باعث شود که آنها بیشتر به سرگرمی فکر کنند تا گوش دادن به دستورات شما.

هر چند این سگها وقتی بزرگ شدند، با خوشحالی هر کاری را که پیش رویشان قرار می دهید انجام می دهند.

تصویر
تصویر

آیا این سگ ها برای خانواده ها خوب هستند؟ ?

برنرز ممکن است سگ کامل خانواده باشد. آنها علیرغم جثه خود می توانند در کنار بچه های کوچک مهربان و محتاط باشند و برای بچه های بزرگتر همبازی های مشتاق و سرزنده می سازند.

آنها همچنین فرزندان شما را به عنوان فرزندان خود به فرزندخواندگی می پذیرند و آنها را کاملاً مایل می کند که زندگی خود را برای محافظت از فرزندان شما به خطر بیندازند. با وجود این، آنها بیش از حد محافظ نیستند، بنابراین لازم نیست نگران باشید که وقتی شرکت شما تمام می شود از بین بروند.

هیچکدام از اینها به این معنی نیست که شما باید فرزندان خود را با یک برنر - یا هر سگ دیگری - بدون مراقبت رها کنید، زیرا هرگز نمی دانید یک حیوان قادر به انجام چه کاری است (و بچه ها در تحریک آنها مهارت دارند). شما همچنین باید هم بچه ها و هم سگ های خود را آموزش دهید تا هیچ اتفاق ناگواری رخ ندهد.

همچنین درک این نکته مهم است که اگرچه برنرها احتمالاً بچه ها را گاز نمی گیرند، آنها هنوز هم توله های بزرگی هستند که گاهی بیش از حد هیجان زده می شوند. برای آنها آسان است که به طور تصادفی به یک کودک کوچک آسیب بزنند، بنابراین با دقت مراقب باشید تا مطمئن شوید که بچه های کوچک شما زیر پا نمی روند.

در حالی که این سگ‌ها احتمالاً در خانه‌ای با حیاط بزرگ بهترین عملکرد را دارند، اما می‌توانند سگ‌های آپارتمانی عالی بسازند. فقط آماده باشید که آنها را خارج از دقیقه ای که تصمیم می گیرند زمان ثبت رکورد سرعت آهنگ جدید در اتاق نشیمن شما فرا رسیده است، هم بزنید.

آیا این نژاد با حیوانات خانگی دیگر کنار می آید؟

برنرها معمولاً حیواناتی آرام هستند، و این می تواند به سگ ها و سایر حیوانات خانگی نیز گسترش یابد. با این حال، در نهایت بستگی به این دارد که سگ چقدر اجتماعی شده است.

آنها معمولاً از سایر همبازی های سگ استقبال می کنند، اما برنرهای نر - به ویژه برنرزهای نر بدون تغییر - می توانند نسبت به سایر نرها پرخاشگر باشند. بهتر است سگ های جدید را به آرامی و ترجیحا در مکانی که به عنوان زمین خنثی برای هر دو حیوان باشد به یکدیگر معرفی کنید.

تا آنجایی که به سایر حیوانات خانگی مربوط می شود، چیزی شبیه یک کیسه مختلط است. برخی از برنرها طعمه قوی دارند، در حالی که برخی دیگر اهمیتی نمی دهند که گربه ای روی صورت آنها راه می رود. هیچ راهی برای تشخیص از قبل وجود ندارد، بنابراین بهتر است قبل از تصمیم گیری، آنها را در معرض حیوانات خانگی دیگر در یک محیط کنترل شده قرار دهید.

اگر برنر از زمانی که توله سگ بوده است با سایر حیوانات خانگی بزرگ شده باشد، قطعا کمک می کند. آنها احتمالاً موجودات پشمالوی کوچکتری را که در تمام طول زندگی خود می شناسند، تحمل می کنند تا موجوداتی که اخیراً به خانه آورده شده اند.

تصویر
تصویر

چیزهایی که باید هنگام داشتن سگ کوهستانی برنیز بدانید

بسیاری از مردم سگ دارند. بسیاری از مردم صاحب سگ های بزرگ هستند. اما تا زمانی که صاحب یک سگ بزرگ نباشید - و سگ کوهستانی برن مطمئناً یک سگ بزرگ است - ممکن است هیچ ایده ای نداشته باشید که خودتان را درگیر چه چیزی می کنید.

در اینجا، ما به شما توضیح می دهیم که وقتی یکی از این مات های عظیم الجثه را به خانه می آورید، چه انتظاری داشته باشید.

غذا و رژیم غذایی مورد نیاز ?

هیچ راهی وجود ندارد: برنرها دوست دارند غذا بخورند. آنها به راحتی می توانند هر ماه یک یا دو کیسه غذا را از بین ببرند.

اما این بدان معنا نیست که باید به آنها اجازه دهید تا به اندازه دلخواهشان بخورند. شما باید در مورد کنترل وعده غذایی سختگیر باشید، زیرا چاقی می تواند باعث بسیاری از مشکلات سلامتی دیگر شود (و برنرزها دیگر به این موارد نیاز ندارند).

همچنین باید مراقب باشید که کیبل باکیفیت را به آنها بدهید. ما غذایی را توصیه می کنیم که پروتئین بالایی داشته باشد، زیرا به آنها انرژی طولانی مدت و عضله ساز می دهد، اما آنها را مانند یک غذای پر کربوهیدرات چاق نمی کند.

از ترکیبات مشکل ساز مانند ذرت، گندم، سویا و محصولات جانبی حیوانی خودداری کنید. تولیدکنندگان از این ها برای پایین نگه داشتن هزینه های خود استفاده می کنند، اما آنها در تغذیه کمک چندانی نمی کنند و بسیاری از سگ ها در پردازش آنها مشکل دارند.

همچنین باید در مورد دادن مکمل‌هایی مانند اسیدهای چرب امگا یا گلوکزامین به سگ خود تحقیق کنید تا از عوارض برخی بیماری‌ها پیشگیری یا کاهش دهید. ممکن است کار نکند، اما به احتمال زیاد به ضرر هم نیست.

ورزش ?

Image
Image

برنرها به مقدار کافی ورزش نیاز دارند. آنها به اندازه بسیاری از نژادهای دیگر خواستار نیستند، اما فقط به این دلیل که برای پیاده روی شما را اذیت نمی کنند، به این معنی نیست که می توانید از وظایف والدین خود کوتاهی کنید.

نه تنها ورزش مکرر آنها را سالم و خوش رفتار نگه می دارد، بلکه می تواند از چاق شدن آنها نیز جلوگیری کند. چاقی مشکل اصلی این سگ ها است و در حالی که رژیم غذایی از نظر کاهش وزن مهمتر است، ورزش را نباید نادیده گرفت.

پیاده روی طولانی همیشه خوب است، و این سگ ها از انواع بازی ها لذت می برند، مانند گرفتن و مخفی کردن، یا فقط دویدن در حیاط خلوت مانند بانش. این نه تنها سلامت آنها را بهبود می بخشد، بلکه باعث تقویت پیوند بین حیوان و صاحب آن می شود.

مراقب باشید به یاد داشته باشید که آنها سگ های بزرگی هستند و مانند بیشتر سگ های بزرگ، مستعد مشکلات مفصلی هستند. این بدان معناست که آنها را برای انجام فعالیت های پرتحرک مانند پریدن، بالا رفتن از پله ها یا دویدن روی سطوح سخت تحت فشار قرار ندهید.

برنرها ورزشکاران طبیعی فوق‌العاده‌ای هستند، اما این آسیب‌پذیری در برابر تمرینات پرتحرک، آنها را برای تمرینات چابکی و سایر سرگرمی‌های سخت مناسب نمی‌سازد.

آموزش ?

اگر تا به حال توسط یک سگ غول پیکر و سرکش به خیابان کشیده شدید، پس از قبل اهمیت آموزش صحیح اطاعت را می دانید. واقعیت این است که برنرزها باید به خوبی آموزش ببینند زیرا کنترل آنها در غیر این صورت تقریبا غیرممکن است.

خوشبختانه، آنها باهوش هستند و مشتاق خوشحالی هستند، بنابراین آموزش باید برای هر دوی شما سرگرم کننده و آسان باشد. مطمئن شوید که از تکنیک های تقویت مثبت استفاده کنید، زیرا این توله های حساس در صورت تنبیه شدید، عبوس و گوشه گیر می شوند.

در حالی که توصیه می کنیم برای رفتار خوب به آنها پاداش دهید، لزوماً نیازی به استفاده از خوراکی برای انجام آن ندارید، زیرا این کار می تواند آنها را چاق کند. آنها به همان اندازه با تمجید و محبت خوشحال - و انگیزه خواهند شد.

آنها گهگاه درخششی از سرسختی نشان می دهند، اما نه به اندازه بسیاری از نژادهای دیگر. تا زمانی که دستی محکم و مطمئن دارید، آن فلاش ها باید بدون مشکل زیاد بیایند و بروند.

اما فقط روی تمرین تمرکز نکنید. اجتماعی شدن نیز بسیار مهم است، بنابراین سعی کنید تا آنجا که می توانید سگ خود را با موقعیت ها و افراد جدید آشنا کنید تا در هر محیطی مطمئن و مطمئن باشند.

آرایش ✂️

مهم است که به یاد داشته باشید که این سگ ها برای زندگی و کار در کوه های آلپ بزرگ شده اند و هوا در آنجا به شدت سرد می شود. این بدان معنی است که آنها یک پوشش ضخیم و دوتایی دارند که برای گرم نگه داشتن آنها در دماهای سرد طراحی شده است.

وقتی جیوه شروع به بالا رفتن کرد، آنها به این همه خز نیاز نخواهند داشت و به همه جا ختم می شود.

لازم است برنر خود را حداقل چند بار در هفته مسواک بزنید تا ریزش آن تحت کنترل باشد و شاید حتی بیشتر از آن در ماه های تابستان. همچنین باید سعی کنید تا حد امکان آنها را از نور خورشید دور نگه دارید، زیرا آنها مستعد گرمازدگی هستند.

نیازی به حمام کردن مکرر ندارند، بنابراین احتمالاً می‌توانید صبر کنید تا به‌طور مشهودی کثیف شوند و آنها را داخل وان بکشید. باید گوش‌های آن‌ها را نیز خشک نگه دارید، زیرا در صورت خیس شدن ممکن است مستعد عفونت باشند.

در غیر این صورت، بیشتر مسواک زدن هر روز و کوتاه کردن ناخن ها در صورت نیاز است.

تصویر
تصویر

سلامت و شرایط ?

برنرها سالم ترین نژاد سگ نیستند. آنها علاوه بر داشتن طول عمر جنایی کوتاه، مستعد ابتلا به انواع بیماری ها نیز هستند.

بسیاری از بیماری های ذکر شده در اینجا را می توان با مراقبت مناسب و رژیم غذایی سالم پیشگیری کرد - یا حداقل کاهش داد. اگر می‌خواهید یکی از این سگ‌ها را به فرزندی قبول کنید، حداقل کاری که می‌توانید انجام دهید این است که مطمئن شوید تا آنجایی که می‌توانید به آنها زندگی طولانی‌تری داشته باشید.

اما سایر مسائل خارج از کنترل شماست. داشتن برنر به معنای انداختن تاس برای سلامتی آنهاست و دیر یا زود شانس شما تمام خواهد شد. همین طور است.

شما می توانید انتظار داشته باشید که برای این سگ ها هزینه کمی در قبض های پزشکی بپردازید، به خصوص با افزایش سن. اگر قصد دارید سرطانی را که ممکن است به آن مبتلا شوند، درمان کنید، این دو برابر درست است.

این سگ‌ها ارزان نیستند، اما ارزش هر پنی را دارند که شما حاضرید روی آن‌ها بگذارید.

شرایط جزئی

  • Entropion
  • اکتروپیون
  • آتروفی پیشرونده شبکیه
  • آب مروارید
  • تنگی زیر آئورت
  • آلرژی

شرایط وخیم

  • سرطان
  • دیسپلازی هیپ
  • دیسپلازی آرنج
  • آرتریت
  • بیماری فون ویلبراند
  • پیچ خوردگی معده
  • مننژیت آسپتیک
  • استئوکندروز
  • گرمازدگی
  • کم کاری تیروئید

مرد در مقابل زن

برنرهای نر تمایل دارند کمی بزرگتر از همتایان زن خود باشند، اما این کمی شبیه این است که بگوییم یک ناو هواپیمابر از دیگری بزرگتر است. بدون توجه به جنسیت، یک سگ بزرگ روی دستان خود خواهید داشت.

ماده‌ها کمی سریع‌تر به بلوغ می‌رسند، اما باز هم، این یک موضوع دیدگاه است. این سگ ها تمایل دارند تا 3 یا 4 سالگی توله سگ بمانند، بنابراین این تفاوت چندانی ندارد.

مردها اغلب به داشتن مهربون‌تر و چسبنده‌تر معروف هستند و ماده‌ها به لجبازی شهرت دارند. این می تواند از فردی به فرد دیگر نیز متفاوت باشد.

همچنین شایان ذکر است که بسیاری از این مشکلات را می توان با رفع برنر در زمان مناسب کاهش داد (و همچنین ممکن است به افزایش طول عمر آنها کمک کند، بنابراین یک امتیاز مضاعف است).

3 حقایق ناشناخته درباره سگ کوهستانی برن

1. برنرزها برای سگ های مزرعه همه منظوره پرورش داده شدند

این سگ‌ها توسط کشاورزان در مناطق کوهستانی برای انجام تقریباً همه کارها، از جمله گله‌های نگهبان و کشیدن گاری‌های مملو از کالا به بازار استفاده می‌شد.

این تطبیق پذیری هنوز هم امروزه مشهود است، زیرا از این سگ ها می توان به عنوان سگ نگهبان، سگ کار یا فقط حیوانات خانگی فوق العاده استفاده کرد. کارهای کمی وجود دارد که یک برنر نمی تواند انجام دهد.

به همین دلیل است که اگر نمایش سگ‌ها را تماشا کنید، همیشه سگ‌های کوهستانی Bernese را در گروه کاری مشاهده خواهید کرد. این طبقه بندی اغلب برای صاحبان Berners که به ندرت شاهد انجام کاری از راه دور نزدیک به کار بوده اند، کنجکاو است.

2. آنها سطوح انرژی قابل مدیریت دارند

بیشتر سگهای کار، مانند گلدن رتریور و بوردر کولی، سطح انرژی بالایی دارند. به هر حال، آنها برای کار کردن در تمام روز مشاغل سخت تربیت شدند، و شما نمی توانید آن برنامه را یک شبه خاموش کنید. این می تواند آنها را به وحشت مقدسی برای زندگی تبدیل کند. مگر اینکه هر روز ساعاتی را برای جمع کردن آنها اختصاص دهید، آنها می توانند شما را از نیازشان به ورزش و تحریک ناامید کنند. ممکن است احساس کنید که باید یک ورزشکار سه گانه باشید تا خواسته های حیوان خانگی خود را برآورده کنید.

برنرزها علیرغم سابقه کاری خود بسیار آرامتر از بسیاری از همتایان خود هستند. آنها به مقدار متوسطی ورزش نیاز دارند، اما به طور کلی، این سگ ها خوشحال هستند که در تمام طول روز با شما (یا روی) استراحت کنند.

3. استاندارد نژاد دارای علائم خاصی است

همه سگهای اصیل کوهستانی برن سه رنگ هستند، با سایه های سیاه، سفید و زنگ زده روی کتشان. با این حال، برای مطابقت با استانداردهای نژاد، این علامت‌ها باید به روشی خاص مرتب شوند.

برای یک چیز، سفیدی دور بینی آنها باید یک الگوی نعل اسبی تشکیل دهد که به بینی کاملا مشکی ختم می شود. در ضمن سفیدی روی سینه آنها وقتی از جلو دیده شود باید شبیه صلیب سوئیسی باشد.

بالاخره باید دور گردن و گلو سفیدی داشته باشند، اما این کار نباید تمام و کمال پیش برود. بلکه باید در وسط گردن متوقف شود، و باید فقط یک عروسک سفید در پشت گردن آنها وجود داشته باشد - علامت تجاری "بوسه سوئیسی".

نظرات پایانی

سگ های کمی به اندازه سگ کوهستانی برنس دوست داشتنی، وفادار و مهربان هستند. این غول‌های مهربان با خوشحالی به فضای شما هجوم می‌آورند و شما را با بوسه‌ها تجلیل می‌کنند، اما به سارقان بالقوه نیز فکر جدی می‌کنند.

این سگ‌ها در واقع تقریباً کامل هستند - به جز یک اشکال عمده. آنها به سادگی آنقدر عمر نمی کنند و زندگی کوتاه آنها اغلب با انواع مشکلات سلامتی خدشه دار می شود.

خوشبختانه، بسیاری از پرورش دهندگان برای اصلاح این نقص ها تلاش می کنند، بنابراین امیدواریم در سال های آینده سگ های کوهستانی برنز زندگی طولانی تر و سالم تری داشته باشند. با این حال، تا آن زمان، فقط باید از همراهی فوق‌العاده آنها تا زمانی که ادامه دارد، لذت ببرید، در حالی که می‌دانید به اندازه کافی طولانی نخواهد بود.

توصیه شده: