تجربه فوقالعاده تماشای یک بز کوهی که از کنار کوه بالا میرود. به نظر می رسد که این بزها به چیزی بسته شده اند یا به طور جادویی از گرانش سرپیچی می کنند. چگونه این بزها از کنار کوه نمی افتند؟ به طور خلاصه،بدن و سم آنها برای بالا رفتن از کوه طراحی شده است. همچنین در موارد نادری که بزهای کوهی لیز میخورند و سقوط میکنند، و آنچه به حفظ تعادل این بزها کمک میکند، خواهیم پرداخت.
چه چیزی بزهای کوهی را از سقوط باز می دارد؟
این سحر و جادو نیست که این بزها را بدون زحمت در زمین های سنگی متعادل نگه می دارد. در عوض، بزهای کوهی به ویژگیهای طبیعی خود تکیه میکنند تا به آنها کمک کنند تا کوهنوردان ماهری باشند!
- بزهای کوهی از نظر ژنتیکی موجوداتی چابک هستند بزهای کوهی با وجود نام و ظاهرشان، بیشتر از بزهای مزرعه ای استاندارد به بز کوهی وابسته هستند. علاقه مندان به مستندهای طبیعت با این موضوع آشنا هستند که بز کوهی چگونه می توانند از میان ساوانا بپرند و بپیچند. بزهای کوهستانی بینایی بسیار خوبی نیز دارند و به آنها این امکان را می دهد تا بهترین مکان ها را برای صعود به راحتی پیدا کنند.
- سُم های آنها برای کوهنوردی طراحی شده است. سم های صاف برای بالا و پایین رفتن از زمین های ناهموار ایده آل نیستند. سم بزهای کوهی به دو بخش تقسیم می شود و گرفتن سطوح سنگ را آسان تر می کند. سم آنها نیز لاستیکی است و به آنها کشش طبیعی می دهد. آنها همچنین چیزی شبیه به پنجه در پشت سم های خود دارند که باعث می شود در هنگام پایین آمدن سرعت خود را کاهش دهند.
- آنها جثه لاغری دارند. این باریکی باعث میشود که بین شکافها لغزش و تعادل روی تاقچههای باریک کوهها راحتتر شود.
چه چیزی می تواند باعث سقوط بز کوهی شود؟
در حالی که بزهای کوهی توانایی فیزیکی برای مقابله با بلندترین کوه ها را دارند، گاهی اوقات سقوط می کنند. این رایج نیست، و بیشتر بزهای کوهی از سقوط جان سالم به در می برند - البته بسته به فاصله ای که می افتند. شایع ترین دلیل لغزش و سقوط بزهای کوهی به دلیل درگیری بین یکدیگر است. در طول فصل جفتگیری، نرها بر سر مادهها با یکدیگر دعوا میکنند و باعث میشود نرهای قویتر، ضعیفترها را از تاقچه بیاندازند. بچه های خیلی کوچک نیز ممکن است به دلیل بی تجربگی در کوهنوردی بلغزند و سقوط کنند.
چرا بزهای کوهی از کوه بالا می روند؟
برخی افراد ممکن است تعجب کنند که چرا بزهای کوهی در وهله اول از کوه بالا می روند؟ اولاً، بزهای کوهی برای فرار از دست شکارچیان از ارتفاعات بالا می روند. تاقچههایی که بزهای کوهی میتوانند از آن عبور کنند برای بسیاری از شکارچیان دشوارتر است.دوم، بزهای کوهی در جستجوی غذا به ارتفاعات بالا می روند. معمولاً برای یافتن چیزهایی برای خوردن نیازی به بالا رفتن از ارتفاعات شدید ندارند. با این حال، در شرایط سخت تر، بزهای کوهی برای یافتن رزق و روزی باید از ارتفاع بالاتری بروند. این بزها نیز جویای ماجراجویی هستند! آنها دوست دارند زمین خود را کشف کنند.
حقایق جالب درباره بزهای کوهی
علاوه بر اینکه یکی از چابک ترین حیوانات روی زمین هستند، حقایق شگفت انگیز دیگری نیز در مورد بزهای کوهی وجود دارد.
- حدود 100000 بز کوهی در آمریکای شمالی وجود دارد.
- بزهای کوهستانی بالغ می توانند تا 12 فوت بپرند!
- بعد از 2 سالگی می توانید سن آنها را با حلقه های شاخشان یاد بگیرید.
- آنها با وجود چهره های نازشان می توانند بسیار پرخاشگر باشند.
- کودکان حدود 1-2 روز پس از تولدشان صخره نوردی را شروع می کنند.
نتیجه گیری
دیدن این بزهای کوهستانی در زیستگاه طبیعی خود می تواند کاملاً یک تجربه باشد. با این حال، از آنجایی که این حیوانات وحشی هستند و گاهی اوقات ممکن است پرخاشگر شوند، مشاهده حرکات آنها از راه دور ضروری است. همچنین این ایده خوبی نیست که سعی کنید بزهای کوهی را در مسیرهای آنها دنبال کنید. مردم برای رسیدن به ارتفاعی که بزهای کوهی به راحتی می توانند از آن عبور کنند، به تجهیزات ویژه کوهنوردی نیاز دارند. بهتر است برای امنیت خود حرکات آنها را تقلید نکنید.